Donostiako Aita Menni Neurorrehabilitazio Zentroa eraikin moderno baten beheko solairuan dago, Zuatzuko Parke Teknologikoan, Donostia hiriburuko kanpoaldean. Han, Aita Mennik errehabilitazio zerbitzuak ematen dizkie hartutako kalte zerebrala duten pertsonei, eta Eguneko Zentroa kudeatzen du, Gipuzkoako Foru Aldundiko Gizarte Politikako Departamentuaren baliabide bat, arreta pertsonalizatuko programak eskaintzen dituena, terapia errehabilitatzaileekin eta neuropsikologiarekin eta hainbat motatako jarduerekin.

Zentroak 9 urte daramatza gaur egun dagoen lekuan, 2014ko irailetik, baina 2003ko maiatzean abiatu zen, Antigua auzoko Gurutze Gorriaren eraikinean. Espe Vicente, zentroaren arduraduna, orduan iritsi zen Gesalibarreko Aita Menni Ospitaleko Kalte Zerebraleko Ospitaleratze Unitatetik. Joan den otsailaren 3an, gure Erakundean 27 urtez lan egin ondoren, erretiroa hartzeko unea iritsi zen.

Bergararra izatez, Mutrikun bizi zen bitartean jakin zuen Espek Aita Menniren berri. 19 urte zituenetik administrari lanetan aritu zen, eta, ezkondu eta denbora batez lanik egin gabe egon ondoren, lan bizitzara itzultzea erabaki eta laguntzaile titulua atera zuen. “Lagun bat medikua zen Aita Menni Ospitalean, eta han lan egiteko aukera eskaini zidan –gogoratu du–. Gaueko txandan hasi nintzen Adimen Atzeratasunean, dagoeneko existitzen ez den San Jose pabiloian. Errepidearen beste aldean zegoen, Ospitalearen aurrean, Jesusen Bihotzaren pabiloiarekin eta Sarrerekin batera. Gero Nerabeentzako Unitatean egon nintzen, eta gero jada Kalte Zerebralean”.

Harrezkero, hori izan da bere lan eremua, lehenik Gesalibarren eta gero Donostian. Orain bere bizitzako beste etapa bat irekitzen du, berria eta ilusionagarria: “Aldaketa oso handia da; benetan, ez dakit zer den lan egin gabe bizitzea. Oraingoz denbora emango dut nola egokitzen naizen ikusteko, eta ikusiko dugu zer sortzen den, zer ideia edo zer zaletasun berri garatzen ditudan”.

Aita Menniko igaroalditik zer den positiboena galdetuta, ez du zalantzarik une batez ere: “Erabiltzaileekin etengabeko eta eguneroko harremana. Hori oso polita da. Eta Kalte Zerebralaren kasuan, are gehiago, batez ere Ospitalean, ikusten duzulako nola gehienak denbora gutxian asko hobetzen diren, eta gero ikusten duzulako nola egiten duten beren bizitza berria".

Hori da Donostiako Neurorrehabilitazio Zentroaren helburua, kalte zerebrala duten pertsonei beren gaitasunak ahalik eta gehien berreskuratzen laguntzea eta egunero ingurunearekin lotura handiagoa izango duten jarduerak egiteko gune bat eskaintzea, eta, ahal izanez gero, tailer okupazionaletara, enplegu zentro berezietara eta bestelako gizarte baliabideetara iristeko prestatzeko.

Horretan izugarri lagundu du gure lankide Espek, eta faltan botako dugu –nahiz eta ziur egon noizean behin bisitan etorriko zaigula–, baina bere etapa berrian onena opa diogu, ederki merezi du eta.

Eskerrik asko!